IRSB - Collation

Milan_C210_inf	MontCassin146
Incipit passio sancti Barnabe apostoli. Iohannes igitur qui et Marcus famulus domini Iesu, discipulus uero apostolorum Pauli et Barnabȩ, mistica dei opera quȩ diuinitus uidi et diligenter cognoui, gradiendo scilicet cum predictis sanctis apostolis et famulando in ministerio illorum, omnibus fidelibus in Christi ȩcclesia commorantibus per graciam domini fideliter pando. Denique cum essem ethnicus et famulator idolorum, commorando scilicet in ministerio Cirilli quondam pontificis nefandissimi templi Iouis, annuente gracia domini nostri Iesu Cristi, baptizatus sum per beatum Paulum et Barnabam, qui digni fuerunt uocatione dei, in loco qui dicitur Hyconium. ii Postquam uero sacrum baptismum suscepi, uidi inuisione uirum splendidum atque mirabilem, amictum stola candida, qui dixit michi. Constans esto Iohannes, et crede fiducialiter, quoniam quidem amodo non Iohannes sed Marcus, idest excelsus uocaberis, et gloria excellentiȩ tuȩ ubique predicari et glorificari oportet. Pro eo scilicet quia tenebrȩ quȩ actenus fuerunt inte penitus effugate sunt, et data est tibi gracia et intellectus ut cognoscas misteria dei omnipotentis. Cernendo itaque hanc reuelationem obstupui fateor, et euigilans procidi ad pedes beati Barnabȩ, ac seriatim illi omnia quȩ a predicto uiro cognoui professus sum. Interea beatus Paulus non ibi erat, quando hȩc secreta dei sancto Barnabȩ pandere studebam. iii Postquam uero idem beatus Barnabas diligenter animaduertit nostram reuelacionem, commonuit me dicens. Precaue diligenter, et pone custodiam ori tuo, ne alicui uirtutem misterii quȩ uidisti asseras. Nam et michi similiter hac nocte apparuit dominus Christus dicens. Constans esto Barnaba credendo uerissime, quoniam pro sancta deuotione qua reliquisti generationem tuam, et tradidisti animam tuam pro nomine meo, in ea perseuerando, premia ȩterna percipies. Attamen conuoca Iohannem ministrum tuum, quoniamquidem et ipse similiter uidit quȩdam misteria. Interim conserua omnia quȩ uidisti et audisti, quia ueniet tempus quando manifestus appareas. iiii Hanc commonitionem ab illo percipiendo, commorati sumus in predicto Hyconio, per dies aliquot. In quo erat quidam homo iustus et timoratus qui nos recepit, et hospitalitatem benigne exhibuit. Cuius domum beatus Paulus placide benedixit. Deinde uenimus Seleutiam, in quo mansimus diebus tribus. Inde nauigantes, uenimus Ciprum, eramque in ministerio eorum, donec ex Cipro egrederemur. Exeuntes autem de Cipro, uenimus Pergen Panphiliȩ. Illis autem abeuntibus ad predicandum, commoratus sum ibi mensibus duobus. Cumque disponerem ire in partibus occidentis, prohibuit me spiritus sanctus. v Igitur cum audissem quod idem sancti apostoli Paulus et Barnabas Antiochiȩ essent, continuo perrexi ad illos. Inuenique beatum Paulum fatigatum exitinere, atque in grabato requiescentem. Qui cum me cerneret gauisus est, sed arguere cepit pro eo quod moram fecissem uenire de Pamphilia, et detenuissem libros predicationis. Recreati autem exitinere, ceperunt predicare uerbum domini. Ad quorum predicationem plurimi Iudeorum atque gentilium illuminati, crediderunt in dominum Iesum Christum. Expleta namque praedicatione, statuerunt ire ad predicandum in orientem, et tunc demum reuerterentur ad Cyprum ut uisitarent ȩcclesias, in quibus uerbum domini predicauerant. Sed beatus Barnabas exorabat, ut prius iret in Ciprum ad uisitandos parentes suos, et postea communiter Ierusalem pergerent. vi Inter hȩc autem angelica uisio per noctem facta est beato Paulo apostolo dicens. Celerius propera Ierusalem, nec moram facias, quoniam quidem fratres ualde prestolantur aduentum tuum. Quod cum beato Barnabȩ panderet ait. Quia uoluntati domini contradicere non expedit, fiat uoluntas domini. Tantum obsecro, intercede pro me ad dominum, ut decertatio mea fiat acceptabilis in conspectu eius, secundum deuotionem qua famulati sumus in ministerio quod datum est nobis. Nunc autem propero Cyprum, ibique finem compleo uitȩ, faciem tuam heu pro dolor corporaliter non uisuram. Hȩc proloquens procidit ad pedes eius, et fleuit diu amare. vii Cuius dolori compaciens beatus Paulus, noli inquit mereri frater. Non enim hoc sine misterio diuino agitur. Namque apparuit michi hac nocte dominus dicens. Ne prohibeas Barnabam ire Ciprum, quoniam illic preparata est, ei gracia dei ad illuminationem multorum, et sacrum martirium perficiendum, tu autem perge in Ierusalem ad loca sacra uisenda. Tunc positis genibus orantes, et osculantes nos adinuicem, uale fecimus. Et nauigantes descendimus Laudociam, decertantes ut pergeremus Cyprum. Deinde uenimus in ciuitatem quȩ dicitur Anemoria, in qua inuenimus quosdam uiros quamuis ethnicos, tamen sagaciter pollentes. Qui nos cernentes, sagaciter interrogare ceperunt dicentes. O uiri qui estis, unde et quo, uel quȩ res uos attulit in nostris horis ? Animaduertens autem beatus Barnabas illorum sagacitatem, sagaciter eis respondere studuit. viii Si nosse inquit cupitis, qui sumus, unde et quo, uel obquam rem uenimus, scitote quia famuli sumus domini Iesu Christi, creatoris cȩli ac terrȩ. Uenientes ab Hierosolimis, pergimus ubique ad predicandum nomen eius, quia ipse est filius dei omnipotentis, et qui crediderit in illum non morietur, sed uitam percipiet sempiternam. Uerumptamen si hoc uere cognoscere cupitis, exuite uos uestimentis quȩ ueterescunt et pereunt, et induimini uestibus quȩ non pereunt, sed gloriosa et splendida quȩ permanent in ȩternum. Hȩc audientes attoniti ualde conpuncti suntcorde, et ammirantes aiunt. Mira res quam dicitis. Quis enim deus prepotens talia prebere ualet ? Ad hȩc beatus Barnabas. Si enim consequi uultis quȩ dicimus, confitemini peccata uestra, et credentes in dominum Christum percipite sacrum baptismum, et proculdubio accipietis quȩ uobis promittimus. Cumque illi sponderent cuncta patrare breuiter sanctȩ trinitatis misterium exponendo, descendit cum illis in fontem, et baptizauit eos in nomine patris et filii, et spiritus sancti, induitque uestibus religionis sanctȩ. viiii Cum autem se cognouissent esse cristicolas, et uirtutem accepisse spiritus sancti ceperunt gaudere et glorificare dominum Christum. Conferentes autem quedam subsidia, conuocatis pauperibus apostolus distribuit illis prout cuique opus erat. Instruens et commonens, ut permanerent in gracia dei quam perceperant. Nauigantes autem peruenimus Ciprum, ibique inuenimus Timonem, et Aristenem famulos domini. Timon autem urebatur magnis febribus. Cui cum manus imposuisset beatus Barnabas et sacrum euangelium, per inuocationem domini saluatoris statim febris fugata est, et adeo corroboratus est ut continuo nos cum gaudio sequeretur. Ex doctrina namque sanctorum apostolorum, beatus Barnabas euangelium sancti Mathei secum ferebat et ubicumque inueniebat infirmos, ponebat illud super eos, et continuo sanabantur. x Exeuntes autem inde inuenimus uirum nomine Eraclium, quem beatus Paulus apostolus cum sancto Barnaba baptizauerat, et acccepto spiritu sancto episcopum ordinauerat ad commonitionem fidelium. Hic nos cum gaudio excipiens hospitalitatem precipuam exhibuit. Post hȩc autem inuenimus quendamuirum nomine Rodonem, quamuis ethnicum, tamen iustum atque benignum, huic cum beatus apostolus fidem sanctam exponeret, continuo credidit in dominum, et baptizatus secutus est nos. His ita gestis, obuium habuimus impium et maleficum Iudeum nomine Baritheum, quem olim beatus Paulus lumine priuauerat. Hic namque cum agnouisset beatum apostolum, malicia commotus prohibuit nos introire in Paphum. Proinde reuertentes uenimus in locum in quo ethnici uiri et feminȩ ludendo nudi currebant. xi Hoc cum uidisset beatus Barnabas, indignatus super tale facinus maledixit continuo templum, statimque pars orientis funditus corruit, magnaque contricio ex ethnicis facta est, qui sub ruina ipsa mortui sunt, ceteri autem qui euaserunt, fugerunt in templum Apollinis. Nemo itaque miretur quod predictus Baritheus postquam a beato Paulo apostolo lumine priuatus fuerat, uisum receperit, cum non illum perpetualiter, sed ut conuerteretur ad tempus percusserit, dicens eris cecus, usque ad tempus. Ergo liquidius constat, ut ad precem Sergii proconsulis per beatum apostolum conuersus lumen receperit, postmodum uero sicut ille Simon magus apostatando transgr essor fieret. Introeuntibus nobis itaque in Salamine, inuenimus sinagogam Iudeorum, quam beatus apostolus exhortare cepit, et euangelium sancti Mathei Christi gratia introducere. Hoc dum prefatus comperisset Baritheus, et quia plurimi Iudeorum recepissent predicationem sancti apostoli, omnem malitiam iniquitatis suȩ ostendens, seditione facta contra sanctum apostolum, conprehenderunt eum, et querebant tradere consuli eiusdem Salamine ciuitatis, affligentes multis suppliciis et uariis cruciatibus. xii De hinc cum iam maceratum et quassatum pȩnis ducerent ad iudicandum, accidit, ut deueniret in eadem insula Cypri quidam uir magnus et prepotens nomine Eusebius, scilicet de proienie Neronis imperatoris. Comperientes autem Iudei aduentum eius, uerentes nimium ne illum eriperet de manibus eorum, ligantes funem in collo eius nocturno tempore dilaceratum a sinagoga in ypodromum pertraxerunt, et deinde foris porta. Post hȩc autem circundantes illum igne crudeliter cremauerunt. Sicque beatus apostolus post multos agones et diuturna certamina pro Cristi amore adustus, migrauit ad gaudia sempiterna. Impii autem Iudei non saciati de nece illius zelo odii concitati, tulerunt sacratissimum corpus eius, et in locello plumbeo recludentes in mare precipitare disponebant. Interim ego prefatus Iohannes qui et Marcus una cum predictis Timone et Rodone, occulte nocturnis horis tulimus illud, et collocauimus in cripta quȩ olim fuerat habitatio Iebuseorum, tercio idus iunii, hoc est undecima die ipsius mensis. Propter hanc itaque occultam collocationem, plurimis annorum curriculis, uenerabile corpus illius latuit, nec inueniri a christicolis ualuit. Sed deus omnipotens qui non patitur gloriam occultare sanctorum suorum, tempore Zenonis imperatoris, et sancti Gelasii papȩ, eodem sancto apostolo reuelante inuentum est atque cum hymnis et laudibus mirifice collocatum est. Ad laudem et gloriam domini nostri Iesu Christi, qui cum patre et spiritu sancto uiuit et regnat deus per omnia secula seculorum Amen. Explicit passio sancti Barnabe apostoli. Narrata a Iohanne ministro eius.	Iohannes igitur qui et Marcus famulus domini nostri Iesu Christi, discipulus uero sanctorum apostolorum Pauli et Barnabe, mystica dei opera que diuinitus uidi, et diligenter cognoui, gradiendo scilicet cum predictis sanctis apostolis, et famulando in ministerio illorum, omnibus fidelibus in Christi ecclesia commorantibus fideliter pando. Denique cum essem ethnicus et famulator idolorum, commorando scilicet in ministerio Cyrilli quondam pontificis nefandissimi templi Iouis, annuente gratia domini nostri Iesu Christi babtizatus sum per beatum Paulum et Barnabán, qui digni fuerunt uocatione dei in loco qui dicitur Yconium. ii Postquam uero sacrum baptismum suscepi, uidi in uisione uirum splendidum atque mirabilem, amictum stola candida, qui dixit mihi : constans esto Iohannes, et crede fiducialiter, quoniamquidem amodo non Iohannes sed Marcus, id est excelsus uocaberis, et gloria excellentie tue ubique predicari et manifestus oportet, pro eo scilicet quia tenebre que hactenus fuerunt in te penitus effugate sunt, et data est tibi gratia et intellectus, ut cognoscas mysteria dei omnipotentis. Cernens itaque hanc reuelationem obstupui fateor, et euigilans procidi ad pedes beati Barnabe, ac seriatim illi omnia que a predicto uiro cognoui professus sum. Interea beatus Paulus non ibi erat, quando hec secreta dei sancto Barnabe confessus sum. iii Postquam uero idem beatus Barnabas diligenter animaduertit nostram reuelationem, commonuit me dicens : precaue diligenter, et pone custodiam ori tuo, nec alicui uirtutem mysterii tuo, asseras. Nam et mihi similiter hac nocte apparuit dominus Christus dicens : constans esto Barnaba, credendo uerissime, quoniam pro sancta deuotione qua reliquisti generationem tuam, et tradidisti animam tuam pro nomine meo, in ea perseuerando premia eterna percipies. Attamen conuoca Iohannem ministrum tuum, quoniam quidem et ipse similiter uidit quedam mysteria. Tu uero interim conserua omnia que uidisti et audisti, quia ueniet tempus quando manifestus appareas. iiii Hanc commonitionem ab illo percipiens, commorati sumus in predicto Yconio per dies aliquot ubi erat quidam homo iustus et timoratus, qui nos recepit, et hospitalitatem benigne exhibuit. Cuius domum beatus Paulus placide benedixit. Deinde uenimus Seleuciam, in qua mansimus diebus tres. Inde nauigantes, uenimus Cyprum, eramque in ministerio eorum donec ex Cypro egrederemur. Exeuntes autem de Cypro uenimus Pergén Pamphilie. Illis autem abeuntibus ad predicandum, commoratus sum ibi mensibus duobus. Cumque disponerem ire partibus occidentis, prohibuit me spiritus sanctus. Igitur cum audissem quod idem sancti apostoli, Paulus et Barnabás Antiochie essent, continuo perrexi ad illos. Inuenique beatum Paulum fatigatum ex itinere, atque in grabato requiescentem. Qui cum cerneret gauisus est, sed arguere cepit, pro eo quod moram fecissem uenire de Pamphilia, et detinuissem libros predicationis. Recreati autem ex itinere ceperunt predicare uerbum domini. Ad quorum predicationem plurimi Iudeorum atque gentilium illuminati, crediderunt in dominum Iesum Christum. Expleta itaque predicatione statuerunt ire ad predicandum in orientem, et tunc demum reuerterentur ad Cyprum ut uisitarent ecclesias in quibus uerbum domini predicauerunt. Sed beatus Barnabas exorabat ut prius iret in Cyprum ad uisitandos parentes suos, et postea communiter Ierusalem pergerent. vi Inter hec autem angelica uisio per noctem facta est beato Paulo apostolo dicens : celerius propera Ierusalem, nec moram facias quoniam quidem fratres ualde prestolantur aduentum tuum. Quod cum beato Barnabé panderet, ait : quia uoluntati dei contradicere non expedit, fiat uoluntas domini. Tantum obsecro intercede pro me ad dominum, ut decertatio mea fiat acceptabilis in conspectu eius, secundum deuotionem qua famulati sumus in ministerio quod datum est nobis. Ecce enim propero Cyprum, ubique finem compleo uite, faciem tuam heu prodolor amplius corporaliter non uisurus. Hec proloquens procidit ad pedes eius, et fleuit diu amare. Cuius dolori beatus Paulus compatiens, noli inquid merere frater, non enim hoc sine mysterio diuino agitur. Namque apparuit mihi hac nocte dominus dicens : ne prohibeas Barnaban ire Cyprum, quoniam illic preparata est ei gratia dei ad illuminationem multorum, et sacrum martyrium perficiendum. Tu autem perge ad loca sacra uisenda. vii Tunc positis genibus orantes et osculantes nos, ad inuicem uale fecimus, et nauigantes descendimus Laodiciam, decertantes ut pergeremus Cyprum. Deinde uenimus in ciuitatem que uocatur Anemoria, in qua inuenimus quosdam uiros quanqua ethnicos, multa tamen sagacitate pollentes. Qui nos cernentes interrogare ceperunt dicentes. O uiri, qui estis ? Et unde ? Uel que res uos attulit nostris oris ? Animaduertens autem beatus Barnabás illorum sagacitatem, humiliter eis respondere studuit : si nosse inquiens cupitis qui sumus, et unde. Uel quam obrem uenimus. Scitote quia famuli sumus domini nostri Iesu Christi creatoris celi ac terre. Uenientes ab Ierusolimis pergimus ubique ad praedicandum nomen eius, quia ipse est filius dei omnipotentis, et qui crediderit in illum non morietur, sed uitam percipiet sempiternam. viii Uerumtamen si hoc uere cognoscere cupitis, exuite uos uestimentis quae ueterascunt et pereunt, et induimini uestibus que non pereunt, sed gloriose et splendide permanent in eternum. Hec audientes, attoniti ualde compuncti sunt corde, admirantes et dicentes : mira res quam dicitis, quis enim deus praepotens talia praebere ualet ? Ad hec beatus Barnabas : si consequi inquid uultis que dicimus, confitemini peccata uestra, et credentes in dominum Christum percipite sacrum baptismum, et proculdubio accipietis que uobis promittimus. Cumque illi sponderent se cuncta perficere, breuiter sancte trinitatis mysterium illis exponens descendit cum eis in fontem et baptizauit eos in nomine patris et filii et spiritus sancti, induitque uestibus sancte religionis. Cum autem se cognouissent esse christicolas, et uirtutem accepisse spiritus sancti, ceperunt gaudere et glorificare dominum Christum. viiii Conferens autem quedam subsidia, conuocatis pauperibus apostolus distribuit illis prout cuique opus erat, instruens et commonens, ut permanerent in gratia dei quam perceperant. Nauigantes autem peruenimus Cyprum, ibique inuenimus Timónem et Aristónem famulos domini. Timon autem urebatur magnis febribus. Cui cum manus imposuisset beatus Barnabas, et sacrum euangelium per inuocationem domini saluatoris, statim febris fugata est, et adeo corroboratus est, ut continuo nos cum gaudio sequeretur. Ex doctrina namque sanctorum apostolorum beatus Barnabas euangelium sancti Mathei apostoli secum ferebat, et ubicumque inueniebat infirmos ponebat illud super eos, et continuo sanabantur. Exeuntes autem inde inuenimus uirum nomine Eraclium, quem beatus Paulus apostolus cum sancto Barnaba baptizauerat, et repletum spiritu sancto episcopum ordinauerant, ad commonitionem fidelium. Hic nos cum gaudio excipiens, hospitalitatem precipuam nobis exhibuit. x Post hec autem inuenimus quendam uirum nomine Rodónem, et quamuis ethnicum, tamen iustum atque benignum. Huic cum beatus apostolus sanctam fidem exposuisset, continuo credidit in dominum, et baptizatus secutus est nos. His ita gestis, obuium habuimus impium et maleficum Iudeum nomine Bargeú, quem olim beatus Paulus lumine priuauerat. Hic namque cum agnouissetbeatum apostolum, malicia commotus prohibuit nos introire in Paphum. Proinde reuertentes uenimus in quaedam locum, in quo ethnici uiri et femine ludendo nudi currebant. Hoc cum uidisset beatus Barnabas, indignatus super tale facinus, maledixit continuo templun, statimque apartes orientis fundit, corruit, magnaque contritio ex ethnicis facta est, qui sub ruina ipsa mortui sunt, ceteri autem qui euaserunt fugerunt in templum Apollinis. xi Nemo itaque miretur quod predictus Barieú postquam a beato Paulo apostolo lumine priuatus fuerat, uisum receperit, cum non illum perpetualiter, sed ut conuerteretur, ad tempus percusserit, dicens eris cecus usque ad tempus. Ergo liquidius constat, ut ad precem Sergii proconsulis per beatum apostolum conuersus lumen receperit, postmodum uero sicut ille Symon magus apostatando transgressor effectus sit. Introeuntibus itaque nobis in Salamínam, inuenimus synagogam Iudeorum, quam beatus apostolus exortare cepit, et per euangelium sancti Mathei Christi gratiam introducere. Hec dum prefatus comperisset Barieú, et quia plurimi Iudeorum recepissent praedicationem sancti apostoli, omnem malitiam iniquitatis sue ostendensm, et seditione facta contra sanctum apostolum comprehenderunt eum, et querebant tradere consuli eiusdem Salamíne ciuitatis, affligentes illum multis suppliciis, et uariis cruciatibus. xii De hinc cum iam maceratum et quassatum multis penis ducerent ad iudicandum, accidit ut de ueniret in eadem insulam Cyprum quidam uir magnus et praepotens nomine Eusebius, de genere scilicet Neronis imperatoris. Comperientes autem Iudei aduentum eius, et uerentes nimium ne illum eriperet de manibus illorum, ligantes funem in collo eius nocturno tempore, dilaceratum, a synagoga in yppódromum pertraxerunt, et deinde foris portam. Post hec autem circum dantes illum igne crudeliter cremauerunt. Sicque beatus apostolus post multos agones et diuturna certamina pro Christi amore adustus, migrauit ad gaudia sempiterna. Impii autem Iudei non satiati de nece illius, zelo odii concitati tulerunt sacratissimum corpus eius, et in locello plumbeo recludentes in mare precipitare disponebant. Interim ego praefatus Iohannes qui et Marcus, una cum predictis Timóne et Rodóne, occulte nocturnis horis tulimus illud, et collocauimus in cripta que olim fuerat habitatio Iebuseorum, tertio idus iunas, hoc est undecima die ipsius mensis. Propter hanc itaque occultam collocationem, plurimis annorum curriculis uenerabile corpus illius latuit, nec inueniri a christicolis ualuit. Sed deus omnipotens qui non patitur gloriam occultare sanctorum suorum, tempore Zenonis imperatoris, et sancti Gelasii pape eodem sancto apostolo reuelante inuentum est. Atque cum ymnis et laudibus mirifice collocatum est, ad honorem et gloriam domini nostri Iesu Christi. Qui cum patre et spiritu sancto uiuit et regnat deus, per infinita secula seculorum, amen.

Incipit passio sancti Barnabe apostoli. Iohannes igitur qui et Marcus famulus domini Iesu, discipulus uero apostolorum Pauli et Barnabȩ, mistica dei opera quȩ diuinitus uidi et diligenter cognoui, gradiendo scilicet cum predictis sanctis apostolis et famulando in ministerio illorum, omnibus fidelibus in Christi ȩcclesia commorantibus per graciam domini fideliter pando. Denique cum essem ethnicus et famulator idolorum, commorando scilicet in ministerio Cirilli quondam pontificis nefandissimi templi Iouis, annuente gracia domini nostri Iesu Cristi, baptizatus sum per beatum Paulum et Barnabam, qui digni fuerunt uocatione dei, in loco qui dicitur Hyconium. ii Postquam uero sacrum baptismum suscepi, uidi inuisione uirum splendidum atque mirabilem, amictum stola candida, qui dixit michi. Constans esto Iohannes, et crede fiducialiter, quoniam quidem amodo non Iohannes sed Marcus, idest excelsus uocaberis, et gloria excellentiȩ tuȩ ubique predicari et glorificari oportet. Pro eo scilicet quia tenebrȩ quȩ actenus fuerunt inte penitus effugate sunt, et data est tibi gracia et intellectus ut cognoscas misteria dei omnipotentis. Cernendo itaque hanc reuelationem obstupui fateor, et euigilans procidi ad pedes beati Barnabȩ, ac seriatim illi omnia quȩ a predicto uiro cognoui professus sum. Interea beatus Paulus non ibi erat, quando hȩc secreta dei sancto Barnabȩ pandere studebam. iii Postquam uero idem beatus Barnabas diligenter animaduertit nostram reuelacionem, commonuit me dicens. Precaue diligenter, et pone custodiam ori tuo, ne alicui uirtutem misterii quȩ uidisti asseras. Nam et michi similiter hac nocte apparuit dominus Christus dicens. Constans esto Barnaba credendo uerissime, quoniam pro sancta deuotione qua reliquisti generationem tuam, et tradidisti animam tuam pro nomine meo, in ea perseuerando, premia ȩterna percipies. Attamen conuoca Iohannem ministrum tuum, quoniamquidem et ipse similiter uidit quȩdam misteria. Interim conserua omnia quȩ uidisti et audisti, quia ueniet tempus quando manifestus appareas. iiii Hanc commonitionem ab illo percipiendo, commorati sumus in predicto Hyconio, per dies aliquot. In quo erat quidam homo iustus et timoratus qui nos recepit, et hospitalitatem benigne exhibuit. Cuius domum beatus Paulus placide benedixit. Deinde uenimus Seleutiam, in quo mansimus diebus tribus. Inde nauigantes, uenimus Ciprum, eramque in ministerio eorum, donec ex Cipro egrederemur. Exeuntes autem de Cipro, uenimus Pergen Panphiliȩ. Illis autem abeuntibus ad predicandum, commoratus sum ibi mensibus duobus. Cumque disponerem ire in partibus occidentis, prohibuit me spiritus sanctus. v Igitur cum audissem quod idem sancti apostoli Paulus et Barnabas Antiochiȩ essent, continuo perrexi ad illos. Inuenique beatum Paulum fatigatum exitinere, atque in grabato requiescentem. Qui cum me cerneret gauisus est, sed arguere cepit pro eo quod moram fecissem uenire de Pamphilia, et detenuissem libros predicationis. Recreati autem exitinere, ceperunt predicare uerbum domini. Ad quorum predicationem plurimi Iudeorum atque gentilium illuminati, crediderunt in dominum Iesum Christum. Expleta namque praedicatione, statuerunt ire ad predicandum in orientem, et tunc demum reuerterentur ad Cyprum ut uisitarent ȩcclesias, in quibus uerbum domini predicauerant. Sed beatus Barnabas exorabat, ut prius iret in Ciprum ad uisitandos parentes suos, et postea communiter Ierusalem pergerent. vi Inter hȩc autem angelica uisio per noctem facta est beato Paulo apostolo dicens. Celerius propera Ierusalem, nec moram facias, quoniam quidem fratres ualde prestolantur aduentum tuum. Quod cum beato Barnabȩ panderet ait. Quia uoluntati domini contradicere non expedit, fiat uoluntas domini. Tantum obsecro, intercede pro me ad dominum, ut decertatio mea fiat acceptabilis in conspectu eius, secundum deuotionem qua famulati sumus in ministerio quod datum est nobis. Nunc autem propero Cyprum, ibique finem compleo uitȩ, faciem tuam heu pro dolor corporaliter non uisuram. Hȩc proloquens procidit ad pedes eius, et fleuit diu amare. vii Cuius dolori compaciens beatus Paulus, noli inquit mereri frater. Non enim hoc sine misterio diuino agitur. Namque apparuit michi hac nocte dominus dicens. Ne prohibeas Barnabam ire Ciprum, quoniam illic preparata est, ei gracia dei ad illuminationem multorum, et sacrum martirium perficiendum, tu autem perge in Ierusalem ad loca sacra uisenda. Tunc positis genibus orantes, et osculantes nos adinuicem, uale fecimus. Et nauigantes descendimus Laudociam, decertantes ut pergeremus Cyprum. Deinde uenimus in ciuitatem quȩ dicitur Anemoria, in qua inuenimus quosdam uiros quamuis ethnicos, tamen sagaciter pollentes. Qui nos cernentes, sagaciter interrogare ceperunt dicentes. O uiri qui estis, unde et quo, uel quȩ res uos attulit in nostris horis ? Animaduertens autem beatus Barnabas illorum sagacitatem, sagaciter eis respondere studuit. viii Si nosse inquit cupitis, qui sumus, unde et quo, uel obquam rem uenimus, scitote quia famuli sumus domini Iesu Christi, creatoris cȩli ac terrȩ. Uenientes ab Hierosolimis, pergimus ubique ad predicandum nomen eius, quia ipse est filius dei omnipotentis, et qui crediderit in illum non morietur, sed uitam percipiet sempiternam. Uerumptamen si hoc uere cognoscere cupitis, exuite uos uestimentis quȩ ueterescunt et pereunt, et induimini uestibus quȩ non pereunt, sed gloriosa et splendida quȩ permanent in ȩternum. Hȩc audientes attoniti ualde conpuncti suntcorde, et ammirantes aiunt. Mira res quam dicitis. Quis enim deus prepotens talia prebere ualet ? Ad hȩc beatus Barnabas. Si enim consequi uultis quȩ dicimus, confitemini peccata uestra, et credentes in dominum Christum percipite sacrum baptismum, et proculdubio accipietis quȩ uobis promittimus. Cumque illi sponderent cuncta patrare breuiter sanctȩ trinitatis misterium exponendo, descendit cum illis in fontem, et baptizauit eos in nomine patris et filii, et spiritus sancti, induitque uestibus religionis sanctȩ. viiii Cum autem se cognouissent esse cristicolas, et uirtutem accepisse spiritus sancti ceperunt gaudere et glorificare dominum Christum. Conferentes autem quedam subsidia, conuocatis pauperibus apostolus distribuit illis prout cuique opus erat. Instruens et commonens, ut permanerent in gracia dei quam perceperant. Nauigantes autem peruenimus Ciprum, ibique inuenimus Timonem, et Aristenem famulos domini. Timon autem urebatur magnis febribus. Cui cum manus imposuisset beatus Barnabas et sacrum euangelium, per inuocationem domini saluatoris statim febris fugata est, et adeo corroboratus est ut continuo nos cum gaudio sequeretur. Ex doctrina namque sanctorum apostolorum, beatus Barnabas euangelium sancti Mathei secum ferebat et ubicumque inueniebat infirmos, ponebat illud super eos, et continuo sanabantur. x Exeuntes autem inde inuenimus uirum nomine Eraclium, quem beatus Paulus apostolus cum sancto Barnaba baptizauerat, et acccepto spiritu sancto episcopum ordinauerat ad commonitionem fidelium. Hic nos cum gaudio excipiens hospitalitatem precipuam exhibuit. Post hȩc autem inuenimus quendamuirum nomine Rodonem, quamuis ethnicum, tamen iustum atque benignum, huic cum beatus apostolus fidem sanctam exponeret, continuo credidit in dominum, et baptizatus secutus est nos. His ita gestis, obuium habuimus impium et maleficum Iudeum nomine Baritheum, quem olim beatus Paulus lumine priuauerat. Hic namque cum agnouisset beatum apostolum, malicia commotus prohibuit nos introire in Paphum. Proinde reuertentes uenimus in locum in quo ethnici uiri et feminȩ ludendo nudi currebant. xi Hoc cum uidisset beatus Barnabas, indignatus super tale facinus maledixit continuo templum, statimque pars orientis funditus corruit, magnaque contricio ex ethnicis facta est, qui sub ruina ipsa mortui sunt, ceteri autem qui euaserunt, fugerunt in templum Apollinis. Nemo itaque miretur quod predictus Baritheus postquam a beato Paulo apostolo lumine priuatus fuerat, uisum receperit, cum non illum perpetualiter, sed ut conuerteretur ad tempus percusserit, dicens eris cecus, usque ad tempus. Ergo liquidius constat, ut ad precem Sergii proconsulis per beatum apostolum conuersus lumen receperit, postmodum uero sicut ille Simon magus apostatando transgr essor fieret. Introeuntibus nobis itaque in Salamine, inuenimus sinagogam Iudeorum, quam beatus apostolus exhortare cepit, et euangelium sancti Mathei Christi gratia introducere. Hoc dum prefatus comperisset Baritheus, et quia plurimi Iudeorum recepissent predicationem sancti apostoli, omnem malitiam iniquitatis suȩ ostendens, seditione facta contra sanctum apostolum, conprehenderunt eum, et querebant tradere consuli eiusdem Salamine ciuitatis, affligentes multis suppliciis et uariis cruciatibus. xii De hinc cum iam maceratum et quassatum pȩnis ducerent ad iudicandum, accidit, ut deueniret in eadem insula Cypri quidam uir magnus et prepotens nomine Eusebius, scilicet de proienie Neronis imperatoris. Comperientes autem Iudei aduentum eius, uerentes nimium ne illum eriperet de manibus eorum, ligantes funem in collo eius nocturno tempore dilaceratum a sinagoga in ypodromum pertraxerunt, et deinde foris porta. Post hȩc autem circundantes illum igne crudeliter cremauerunt. Sicque beatus apostolus post multos agones et diuturna certamina pro Cristi amore adustus, migrauit ad gaudia sempiterna. Impii autem Iudei non saciati de nece illius zelo odii concitati, tulerunt sacratissimum corpus eius, et in locello plumbeo recludentes in mare precipitare disponebant. Interim ego prefatus Iohannes qui et Marcus una cum predictis Timone et Rodone, occulte nocturnis horis tulimus illud, et collocauimus in cripta quȩ olim fuerat habitatio Iebuseorum, tercio idus iunii, hoc est undecima die ipsius mensis. Propter hanc itaque occultam collocationem, plurimis annorum curriculis, uenerabile corpus illius latuit, nec inueniri a christicolis ualuit. Sed deus omnipotens qui non patitur gloriam occultare sanctorum suorum, tempore Zenonis imperatoris, et sancti Gelasii papȩ, eodem sancto apostolo reuelante inuentum est atque cum hymnis et laudibus mirifice collocatum est. Ad laudem et gloriam domini nostri Iesu Christi, qui cum patre et spiritu sancto uiuit et regnat deus per omnia secula seculorum Amen. Explicit passio sancti Barnabe apostoli. Narrata a Iohanne ministro eius.

Iohannes igitur qui et Marcus famulus domini nostri Iesu Christi, discipulus uero sanctorum apostolorum Pauli et Barnabe, mystica dei opera que diuinitus uidi, et diligenter cognoui, gradiendo scilicet cum predictis sanctis apostolis, et famulando in ministerio illorum, omnibus fidelibus in Christi ecclesia commorantibus fideliter pando. Denique cum essem ethnicus et famulator idolorum, commorando scilicet in ministerio Cyrilli quondam pontificis nefandissimi templi Iouis, annuente gratia domini nostri Iesu Christi babtizatus sum per beatum Paulum et Barnabán, qui digni fuerunt uocatione dei in loco qui dicitur Yconium. ii Postquam uero sacrum baptismum suscepi, uidi in uisione uirum splendidum atque mirabilem, amictum stola candida, qui dixit mihi : constans esto Iohannes, et crede fiducialiter, quoniamquidem amodo non Iohannes sed Marcus, id est excelsus uocaberis, et gloria excellentie tue ubique predicari et manifestus oportet, pro eo scilicet quia tenebre que hactenus fuerunt in te penitus effugate sunt, et data est tibi gratia et intellectus, ut cognoscas mysteria dei omnipotentis. Cernens itaque hanc reuelationem obstupui fateor, et euigilans procidi ad pedes beati Barnabe, ac seriatim illi omnia que a predicto uiro cognoui professus sum. Interea beatus Paulus non ibi erat, quando hec secreta dei sancto Barnabe confessus sum. iii Postquam uero idem beatus Barnabas diligenter animaduertit nostram reuelationem, commonuit me dicens : precaue diligenter, et pone custodiam ori tuo, nec alicui uirtutem mysterii tuo, asseras. Nam et mihi similiter hac nocte apparuit dominus Christus dicens : constans esto Barnaba, credendo uerissime, quoniam pro sancta deuotione qua reliquisti generationem tuam, et tradidisti animam tuam pro nomine meo, in ea perseuerando premia eterna percipies. Attamen conuoca Iohannem ministrum tuum, quoniam quidem et ipse similiter uidit quedam mysteria. Tu uero interim conserua omnia que uidisti et audisti, quia ueniet tempus quando manifestus appareas. iiii Hanc commonitionem ab illo percipiens, commorati sumus in predicto Yconio per dies aliquot ubi erat quidam homo iustus et timoratus, qui nos recepit, et hospitalitatem benigne exhibuit. Cuius domum beatus Paulus placide benedixit. Deinde uenimus Seleuciam, in qua mansimus diebus tres. Inde nauigantes, uenimus Cyprum, eramque in ministerio eorum donec ex Cypro egrederemur. Exeuntes autem de Cypro uenimus Pergén Pamphilie. Illis autem abeuntibus ad predicandum, commoratus sum ibi mensibus duobus. Cumque disponerem ire partibus occidentis, prohibuit me spiritus sanctus. Igitur cum audissem quod idem sancti apostoli, Paulus et Barnabás Antiochie essent, continuo perrexi ad illos. Inuenique beatum Paulum fatigatum ex itinere, atque in grabato requiescentem. Qui cum cerneret gauisus est, sed arguere cepit, pro eo quod moram fecissem uenire de Pamphilia, et detinuissem libros predicationis. Recreati autem ex itinere ceperunt predicare uerbum domini. Ad quorum predicationem plurimi Iudeorum atque gentilium illuminati, crediderunt in dominum Iesum Christum. Expleta itaque predicatione statuerunt ire ad predicandum in orientem, et tunc demum reuerterentur ad Cyprum ut uisitarent ecclesias in quibus uerbum domini predicauerunt. Sed beatus Barnabas exorabat ut prius iret in Cyprum ad uisitandos parentes suos, et postea communiter Ierusalem pergerent. vi Inter hec autem angelica uisio per noctem facta est beato Paulo apostolo dicens : celerius propera Ierusalem, nec moram facias quoniam quidem fratres ualde prestolantur aduentum tuum. Quod cum beato Barnabé panderet, ait : quia uoluntati dei contradicere non expedit, fiat uoluntas domini. Tantum obsecro intercede pro me ad dominum, ut decertatio mea fiat acceptabilis in conspectu eius, secundum deuotionem qua famulati sumus in ministerio quod datum est nobis. Ecce enim propero Cyprum, ubique finem compleo uite, faciem tuam heu prodolor amplius corporaliter non uisurus. Hec proloquens procidit ad pedes eius, et fleuit diu amare. Cuius dolori beatus Paulus compatiens, noli inquid merere frater, non enim hoc sine mysterio diuino agitur. Namque apparuit mihi hac nocte dominus dicens : ne prohibeas Barnaban ire Cyprum, quoniam illic preparata est ei gratia dei ad illuminationem multorum, et sacrum martyrium perficiendum. Tu autem perge ad loca sacra uisenda. vii Tunc positis genibus orantes et osculantes nos, ad inuicem uale fecimus, et nauigantes descendimus Laodiciam, decertantes ut pergeremus Cyprum. Deinde uenimus in ciuitatem que uocatur Anemoria, in qua inuenimus quosdam uiros quanqua ethnicos, multa tamen sagacitate pollentes. Qui nos cernentes interrogare ceperunt dicentes. O uiri, qui estis ? Et unde ? Uel que res uos attulit nostris oris ? Animaduertens autem beatus Barnabás illorum sagacitatem, humiliter eis respondere studuit : si nosse inquiens cupitis qui sumus, et unde. Uel quam obrem uenimus. Scitote quia famuli sumus domini nostri Iesu Christi creatoris celi ac terre. Uenientes ab Ierusolimis pergimus ubique ad praedicandum nomen eius, quia ipse est filius dei omnipotentis, et qui crediderit in illum non morietur, sed uitam percipiet sempiternam. viii Uerumtamen si hoc uere cognoscere cupitis, exuite uos uestimentis quae ueterascunt et pereunt, et induimini uestibus que non pereunt, sed gloriose et splendide permanent in eternum. Hec audientes, attoniti ualde compuncti sunt corde, admirantes et dicentes : mira res quam dicitis, quis enim deus praepotens talia praebere ualet ? Ad hec beatus Barnabas : si consequi inquid uultis que dicimus, confitemini peccata uestra, et credentes in dominum Christum percipite sacrum baptismum, et proculdubio accipietis que uobis promittimus. Cumque illi sponderent se cuncta perficere, breuiter sancte trinitatis mysterium illis exponens descendit cum eis in fontem et baptizauit eos in nomine patris et filii et spiritus sancti, induitque uestibus sancte religionis. Cum autem se cognouissent esse christicolas, et uirtutem accepisse spiritus sancti, ceperunt gaudere et glorificare dominum Christum. viiii Conferens autem quedam subsidia, conuocatis pauperibus apostolus distribuit illis prout cuique opus erat, instruens et commonens, ut permanerent in gratia dei quam perceperant. Nauigantes autem peruenimus Cyprum, ibique inuenimus Timónem et Aristónem famulos domini. Timon autem urebatur magnis febribus. Cui cum manus imposuisset beatus Barnabas, et sacrum euangelium per inuocationem domini saluatoris, statim febris fugata est, et adeo corroboratus est, ut continuo nos cum gaudio sequeretur. Ex doctrina namque sanctorum apostolorum beatus Barnabas euangelium sancti Mathei apostoli secum ferebat, et ubicumque inueniebat infirmos ponebat illud super eos, et continuo sanabantur. Exeuntes autem inde inuenimus uirum nomine Eraclium, quem beatus Paulus apostolus cum sancto Barnaba baptizauerat, et repletum spiritu sancto episcopum ordinauerant, ad commonitionem fidelium. Hic nos cum gaudio excipiens, hospitalitatem precipuam nobis exhibuit. x Post hec autem inuenimus quendam uirum nomine Rodónem, et quamuis ethnicum, tamen iustum atque benignum. Huic cum beatus apostolus sanctam fidem exposuisset, continuo credidit in dominum, et baptizatus secutus est nos. His ita gestis, obuium habuimus impium et maleficum Iudeum nomine Bargeú, quem olim beatus Paulus lumine priuauerat. Hic namque cum agnouissetbeatum apostolum, malicia commotus prohibuit nos introire in Paphum. Proinde reuertentes uenimus in quaedam locum, in quo ethnici uiri et femine ludendo nudi currebant. Hoc cum uidisset beatus Barnabas, indignatus super tale facinus, maledixit continuo templun, statimque apartes orientis fundit, corruit, magnaque contritio ex ethnicis facta est, qui sub ruina ipsa mortui sunt, ceteri autem qui euaserunt fugerunt in templum Apollinis. xi Nemo itaque miretur quod predictus Barieú postquam a beato Paulo apostolo lumine priuatus fuerat, uisum receperit, cum non illum perpetualiter, sed ut conuerteretur, ad tempus percusserit, dicens eris cecus usque ad tempus. Ergo liquidius constat, ut ad precem Sergii proconsulis per beatum apostolum conuersus lumen receperit, postmodum uero sicut ille Symon magus apostatando transgressor effectus sit. Introeuntibus itaque nobis in Salamínam, inuenimus synagogam Iudeorum, quam beatus apostolus exortare cepit, et per euangelium sancti Mathei Christi gratiam introducere. Hec dum prefatus comperisset Barieú, et quia plurimi Iudeorum recepissent praedicationem sancti apostoli, omnem malitiam iniquitatis sue ostendensm, et seditione facta contra sanctum apostolum comprehenderunt eum, et querebant tradere consuli eiusdem Salamíne ciuitatis, affligentes illum multis suppliciis, et uariis cruciatibus. xii De hinc cum iam maceratum et quassatum multis penis ducerent ad iudicandum, accidit ut de ueniret in eadem insulam Cyprum quidam uir magnus et praepotens nomine Eusebius, de genere scilicet Neronis imperatoris. Comperientes autem Iudei aduentum eius, et uerentes nimium ne illum eriperet de manibus illorum, ligantes funem in collo eius nocturno tempore, dilaceratum, a synagoga in yppódromum pertraxerunt, et deinde foris portam. Post hec autem circum dantes illum igne crudeliter cremauerunt. Sicque beatus apostolus post multos agones et diuturna certamina pro Christi amore adustus, migrauit ad gaudia sempiterna. Impii autem Iudei non satiati de nece illius, zelo odii concitati tulerunt sacratissimum corpus eius, et in locello plumbeo recludentes in mare precipitare disponebant. Interim ego praefatus Iohannes qui et Marcus, una cum predictis Timóne et Rodóne, occulte nocturnis horis tulimus illud, et collocauimus in cripta que olim fuerat habitatio Iebuseorum, tertio idus iunas, hoc est undecima die ipsius mensis. Propter hanc itaque occultam collocationem, plurimis annorum curriculis uenerabile corpus illius latuit, nec inueniri a christicolis ualuit. Sed deus omnipotens qui non patitur gloriam occultare sanctorum suorum, tempore Zenonis imperatoris, et sancti Gelasii pape eodem sancto apostolo reuelante inuentum est. Atque cum ymnis et laudibus mirifice collocatum est, ad honorem et gloriam domini nostri Iesu Christi. Qui cum patre et spiritu sancto uiuit et regnat deus, per infinita secula seculorum, amen.

Agreements: 1248/1517 (82%)

Collation table