IRSB - Collation

Florence_Mug_14	Parisinus_Latinus_11755
Incipit passio sancti Barnabe apostoli, equaliter ex hac uita narrata fuerit a Iohanne ministro eius. Iohannes igitur qui et Marcus, famulus domini Iesu Christi, discipulus uero sanctorum apostolorum Pauli et Barnabȩ, mistica dei opera quae diuinitus uidi, et diligenter cognoui, gradiendo scilicet cum praedictis sanctis apostolis, et famulando ministerio illorum, omnibus in Christi ecclesia commorantibus, per gratiam domini fideliter pando. Denique cum essem ethnicus et famulator ydolorum, commorando scilicet in monasterio Cirilli quondam pontificis, nefandissimi templi Iouis, annuente gratia domini Iesu Christi, baptizatus sum per beatum Paulum, et Barnabam, qui digni fuerunt uocatione dei, in loco qui dicitur Cónium. Postquam uero sacrum baptismum suscepi, uidi inuisione uirum splendidum, atque mirabilem, amictum stola candida qui dixit michi. Constans esto Iohannes, et crede fiducialiter, quoniamquidem amodo non Iohannes sed Marcus, excelsus uocaberis, et gloria excellentiȩ tuȩ ubique praedicari, et glorificari oportet. Pro eo scilicet quia tenebre que actenus fuerunt inte, penitus effugate sunt, et data est tibi gratia et intellectus, ut cognoscas misteria dei omnipotentis. ii Cernendo itaque hanc reuelationem obstupui fateor, et euigilans procidi ad pedes beati Barnabȩ, ac seriatim illi omnia que a predicto uiro cognoui professus sum. Interea beatus Paulus non ibi erat, quando hec secreta dei sancto Barnabȩ pandere studebam. Postquam uero idem beatus Barnabas diligenter animaduertit nostram reuelationem, commonuit me dicens. Precaue diligenter, et pone custodiam ori tuo, ne alicui uirtutem misterii quod uidisti asseras. Nam et michi similiter ac nocte apparuit dominus Christus dicens. Constans esto Barnaba credendo uerissime, quoniam pro sancta deuotione qua reliquisti generationem tuam, et tradidisti animam tuam pro nomine meo in ea perseuerando, praemia ȩterna percipies. Attamen conuoca Iohannem ministrum tuum, quoniamquidem et ipse similiter uidit quedam misteria, interim conserua omnia que uidisti, et et audisti, quia ueniet tempus quando appareas, hanc commonitionem ab illo percipiendo commorati sumus in praedicto Yconio per dies aliquot. In quo erat quidam homo iustus et timoratus, qui nos recepit, et hospitalitatem benigne exhibuit. Cuius domum beatus Paulus, placide benedixit. Deinde euenimus Seleucia in quo mansimus diebus tribus. Inde nauigantes uenimus Cyprum, eramque in ministerio eorum, donec ex Cypro egredere. Exeuntes autem de Cypro, uenimus Pergen Pamphyliȩ. Illis autem abeuntibus ad praedicandum, commoratus sum ibi mensibus duobus. Cumque disponereirein partibus occidentis, prohibuit me spiritus sanctus. Igitur cum audissem quod idem, apostoli Paulus et Barnabas Antiochiȩ essent, continuo perrexi ad illos. Inuenique beatum Paulum fatigatum ex itinere, atque in grabatto requiescentem. Qui cum me cerneret gauisus est, sed arguere cepit pro eo quod moram fecissem uenire de Pamphylia, et detinuissem libros predicationis. Recreati autem ex itinere, ceperunt predicare uerbum domini. Ad quorum predicationem plurimi Iudeorum atque gentilium illuminati, crediderunt in dominum Christum. Expleta namque predicatione statuerunt ire ad predicandum in orientem, et tunc demum reuerterentur ad Cyprum, et uisitarent ecclesias, in quibus uerbum predicauerant. Sed beatus Barnabas exorabat, ut prius iret in Cyprum ad uisitandos parentes suos, et postea communiter Hierusalem pergerent. Inter hec autem angelica uisio per noctem facta est, beato Paulo apostolo dicens. iii Celerius propera Hierusalem, nec moram facias quoniamquidem fratres ualde praestolantur aduentum tuum. Quod cum beato Barnabȩ pandere ait. Quia uoluntati dei contradicere non expedit. Fiat uoluntas domini. Tantum obsecro, intercede pro me ad dominum, ut decertatio mea fiat acceptabilis in conspectu eius, secundum deuotionem quam famulati sumus in ministerio quod datum est nobis. Ne autem propero Cyprum, ibique finem compleo uite, faciem tuam euprodolo corporaliter non uisuram, hec proloquens procidit ad pedes eius, et fleuit diu amare. Cuius dolori beatus Paulus compatiens, noli inquid mereri frater, non enim hoc sine misterio diuino agitur. Namque apparuit michi in hac nocte dominus dicens. Ne prohibeas Barnabam ire Cyprum, quoniam praeparata est gratia dei ad illuminationem multorum, et sacrum martirium perficiendum, tu autem perge in Hierusalem ad loca sacra uisenda. Tunc positis genibus orantes et osculantes nos inuicem, ualefecimus et nauigantes descendimus, Lauditiam decertantes, ut pergeremus Cyprum. Deinde uenimus in ciuitate que uocatur Anémoria, in qua inuenimus quosdam uiros quamquam ethnicos, tamen sagacitate pollentes. Qui nos cernentes sagaciter interrogare ceperunt dicentes. O uiri qui estis, unde et quo ? uel que res uos attulit in nostris horis ? Animaduertens autem beatus Barnabas, illorum sagacitatem, sagaciter respondere studuit. Si nossce inquid cupis qui sumus, unde et quo uel quamobrem uenimu, scitote quia famuli sumus domini nostri Iesu Christi creatoris cȩli ac terrȩ. Uenientes autem ab Hierosolimi s ubique ad predicandum nomen eius, quia ipse est filius dei omnipotentis, et qui crediderit in illum non morietur, sed uitam percipiet sempiternam. Ueruntamen si hoc uere cognoscere cupitis, exuite uos uestimentis que ueterescunt, et pereunt, et induimini uestibus que non pereunt, sed gloriose et splendide permanent in eternum. Hec audientes attoniti ualde, compuncti sunt corde, et ammirantes aiunt. Mira res quam dicitis, quis enim deus prepotens talia prebere ualet ? Ad hec beatus Barnabas. Si enim consequi uultis que dicimus, confitemini peccata uestra, credentes in dominum Christum, percipientes sacrum baptismum, et proculdubio accipietis que uobis promittimus. Cumque illi sponderent cuncta patrare, breuiter sanctae trinitatis misterium exponendo descendit cum illis in fontem, et baptizauit eos in nomine patris et filii et spiritus sancti, induitque uestibus religionis sanctȩ. Cum autem se cognouissent esse christicolas, et uirtutem accepisse spiritus sancti, ceperunt gaudere et glorificare dominum Christum. Conferentes autem quedam subsidia, conuocatis pauperibus, apostolus distribuit illis prout cuique opus erat. Instruens et commonens, ut permanerent in gratia dei quam perceperant. Nauigantes autem peruenimus Cyprum, ibique inuenimus Timonem et Aristonem famulos domini. Timon autem urebatur magnis febribus. Cui cum manus imposuisset beatus Barnabas, et sacrum euangelium per inuocationem domini saluatoris, statim febris fugata est, et adeo corroboratus est, ut continuo nos cum gaudio sequeretur. Ex doctrina namque sanctorum apostolorum beatus Barnabas, euangelium sancti Mathei apostoli secum ferebat, et ubicumque inueniebat infirmos ponebat illud super eos, et continuo sanabantur. Exeuntes autem inde, inuenimus uirum nomine Eraclium, quem beatus Paulus apostolus cum sancto Barnaba baptizauerat, et recepto spiritu sancto episcopum ordinauerat ad commonitionem fidelium. Hic nos cum gaudio excipiens hospitalitatem praecipuam exhibuit. Post hec autem inuenimus quendam uirum nomine Ródonem, quamuis ethnicum tamen iustum, atque benignum. Huic cum beatus apostolus sanctam fidem exponeret, continuo credidit in dominum et baptizatus est secutus est nos. His ita gestis obuiam habuimus impium et maleficum Iudeum nomine Bariéum, quem olim beatus Paulus lumine priuauerat. Hic namque cum agnouisset beatum apostolum malitia commotus, prohibuit nos introire in Paphum. Proinde reuertentes uenimus in locum in quo ethnici uiri et feminȩ. Ludendo nudi currebant, hoc cum uidisset beatus Barnabas, indignatus super tale facinus, maledixit continuo templum, statimque pars orientis, funditus corruit magnaque contrictio ex ethnicis facta est, qui sub ruina ipsa mortui sunt, ceteri autem qui euaserunt, fugierunt in templum Apóllinis. Nemo itaque miretur quod praedictus Bariéus maleficus postquam a beato Paulo apostolo lumine priuatus fuerat, uisum receperit, cum non illum perpetualiter sed ut conuerteretur ad tempus percusserit, dies eris cȩcus usque ad tempus. Ergo liquidius constat, ut ad precem Sergii proconsulis, per beatum apostolum conuersus lumen receperit. Postmodum uero sicut ille Symon magus apostotando transgressor fieret. Introeuntibus nobis itaque in Salamínam, inuenimus synagogam Iudeorum, quam beatus apostolus exortare cepit, et per euangelium sancti Mathei, Christi gratia introducere. Hoc dum praephatus comperisset Bariéus, et quia plurimi Iudeorum recepissent praedicationem sancti apostoli omnem malitiam iniquitatis suȩ, ostendens sedictione facta contra sanctum apostolum comprehenderunt eum, et querebant tradere consuli eiusdem Salaminȩ ciuitatis, affligentes illum multis suppliciis, et uariis cruciatibus. De hinc cum iam maceratum, et quassatum penis ducerent ad iudicandum accidit ut deueniret in eandem insulam Cypro quidam uir magnus et prepotens nomine Eusebius scilicet de progenie Nerónis imperatoris. Comperientes autem Iudei aduentum eius, uerentes nimium ne illum eriperet de manibus illorum. Ligantes funem in collo eius nocturno tempore, dilaceratum a synagoga in ypodromum pertraxerunt, et deinde foris portam. Post hec autem circumdantes illum igne, crudeliter cremauerunt. Sicque beatus apostolus post multos agones, et diuturna certamina pro Christi amore adustus migrauit ad gaudia sempiterna. Impii autem Iudei non satiati de nece illius zelo odii contulerunt sacratissimum corpus eius, et in locello plumbeo recludentes, in mare precipitare disponebant. Interim ego prefatus Iohannes qui et Marcus, una cum predictis Timone, et Rodóne, occultȩ nocturnis horis tulimus illud, et collocauimus in cripta, que olim fuerat habitatio Iebuseorum tertio idus iunii, hoc est undecima die ipsius mensis. Propter hanc itaque occultam collocationem plurimis annorum curriculis uenerabile corpus illius latuit nec inueniri a christicolis ualuit. Sed deus omnipotens qui non patitur gloriam occultare sanctorum suorum tempore Zenonis imperatoris, et sancti Gelasii papȩ, eodem sancto apostolo reuelante inuentum est, atque cum himnis et laudibus mirifice collocatum est, ad honorem et gloriam domini nostri Iesu Christi. Qui cum patre et spiritu sancto uiuit et regnat deus per infinita saecula saeculorum amen.	De sancto Barnaba apostolo. i Iohannes qui et Marcus famulus domini nostri Iesu Christi, discipulus uero sanctorum apostolorum, Pauli et Barnabȩ, mistica dei opera quȩ diuinitus uidi, et diligenter cognoui, gradiendo scilicet cum praedictis sanctis apostolis, et famulando in ministerio illorum, omnibus fidelibus in Christi ecclesia commorantibus per gratiam domini fideliter pando. Denique cum essem ethnicus et famulator idolorum, commorando scilicet in ministerio Cirilli quondam pontificis nefandissimi templi Iouis, annuente gratia eiusdem domini nostri Iesu Christi baptizatus sum per beatum Paulum et Barnaban, qui digni fuerunt uocatione ipsius dei in loco qui dicitur Ichonium. ii Postquam uero sacrum baptisma suscepi, uidi in uisione uirum splendidussimum atque mirabilem, amictum stola candida, qui et dixit mihi. Constans esto Iohannes, et crede firmiter quoniam quidem amodo non Iohannes sed Marcus, id est excelsus uocaberis, et gloriam excellentiȩ tuȩ ubique praedicari et glorificari oportet, pro eo scilicet, quia tenebrȩ quȩ hactenus fuerunt in te penitus effugatȩ sunt, et data est tibi gratia et intellectus, ut cognoscas misteria dei omnipotentis. Cernendo itaque hanc reuelationem, obstupui fateor et euigilans, procidi ad pedes beati Barnabȩ, ac seriatim illi omnia quȩ a praedicto uiro cognoui professus sum. iii Interea beatus Paulus non ibi erat, quando hȩc secreta dei Barnabȩ pandere studebam. Postquam uero idem Barnabas diligenter animaduertit nostram reuelationem, commonuit me dicens. Precaue diligenter, et pone custodiam ori tuo, ne alicui uirtutem mysterii quam uidisti asseras. Nam et mihi similiter hac nocte apparuit dominus Christus dicens. Constans esto Barnaba, credendo uerissime, quoniam pro sancta deuotione qua reliquisti generationem tuam, et tradidisti animam tuam pro nomine meo, in ea perseuerando premia ȩterna percipies. Attamen conuoca Iohannem ministrum tuum, quoniam quidem et ipse similiter uidit quedam mysteria. Interim conserua omnia que uidisti et audisti, quia ueniet tempus quando manifeste appareas. iiii Hanc commonitionem ab illo percipiendo, commorati sumus in Ychonio per dies aliquot, in quo erat quidam homo iustus et timoratus, qui nos recepit et hospitalitatem benigne exhibuit cuius domum beatus Paulus placide benedixit. Deinde uenimus Seleuciam, in qua mansimus tribus diebus. Inde nauigantes uenimus Cyprum, eramque in ministerio illorum donec ex Cypro egrederentur. Exeuntes autem de Cypro, uenimus pergendo in ciuitatem Pamphiliȩ. Illis autem abeuntibus ad praedicandum, commoratus sum ibi mensibus duobus. Cumque disponerem ire in partes occidentis, prohibuit me spiritus sanctus. v Igitur cum audissem quod idem sancti apostoli Paulus et Barnabas Antiochiȩ essent, continuo perrexi ad eos. Inuenique beatum Paulum fatigatum ex itinere, atque in grabatum requiescentem. Qui cum me cerneret, gauisus est, sed arguere cepit, pro eo quod moram fecissem uenire de Pamphilia, et detinuissem libros praedicationis. Recreati autem ex itinere, ceperunt praedicare uerbum dei. Ad quorum praedicationem, plurimi Iudeorum atque gentilium illuminati, crediderunt in dominum Christum. Expleta itaque praedicatione, statuerunt ire ad praedicandum in orientem, et tunc demum deuerterentur Cyprum, ut uisitarent ȩcclesias in quibus uerbum domini praedicauerant. Sed beatus Barnabas exorabat, ut prius iret in Cyprum, ad uisitandos parentes suos, et postea communiter Iehrusalem pergerent. vi Inter hȩc autem angelica uisio per noctem facta est beato Paulo apostolo dicens. Celerius propera Iehrusalem, nec moram facias, quoniam quidem fratres ualde praestolantur aduentum tuum. Quod cum beato Barnabȩ panderet, ait. Quia uoluntati dei contradicere non expedit, fiat uoluntas domini. Tantum obsecro intercede pro me ad dominum, ut decertatio mea fiat acceptabilis in conspectu eius, secundum deuotionem quia famulati sumus in ministerio quod datum est nobis. Nunc autem propero Ciprum, ibique finem complebo uite, faciem tuam amplius prohdolor corporaliter non uisurus. Hȩc proloquens procidit ad pedes sancti Pauli apostoli beatus Barnabas, et fleuit diu amare. vii Cuius dolori beatus Paulus compatiens, noli inquit merere frater, non enim hoc sine misterio diuino agitur. Namque apparuit mihi hac nocte dominus dicens. Ne prohibeas Barnaban ire Cyprum, quoniam illic praeparata est ei gratia dei, ad illuminationem multorum, et martirium perficiendum. Tu autem perge Iehrusalem, ad sacrosacra uisenda. Tunc positis genibus orantes et osculantes inuicem ualefecimus. Et nauigantes descendimus Laodiciam, decertantes ut pergeremus Cyprum. viii Deinde uenimus in ciuitatem que uocatur Anemoria, in qua inuenimus quosdam uiros,quamquam ethnicos, tamen sagacitate pollentes. Qui nos cernentes, sagaciter interrogare ceperunt dicentes. O uiri qui estis ? Unde et quo ? Uel que res uos attulit in nostris horis ? Animaduertens autem Barnabas illorum sagacitatem, sagaciter eis respondere studuit. Si nosse inquitcupitis qui sumus, unde et quo, uel quam obrem uenimus, scitote quia sumus famuli domini nostri Iesu Christi, creatoris cȩli ac terrȩ. Uenientes ab Ierosolimis, pergimus ubique ad praedicandum nomen eius, quia ipse est filius dei omnipotentis, et qui crediderit in illum, non morietur, sed uitam percipiet sempiternam. Uerumtamen si hoc uere cognoscere cupitis, exuite uos uestimentis que ueterascunt et pereunt, et induimini uestibus que non pereunt, sed gloriosȩ et splendidȩ permanent in ȩternum. Finit. Hȩc audientes attoniti ualde compuncti sunt corde, amirantes et dicentes. Mira res quam dicitis. Quis enim deus praepotens talia praebere ualet ? Ad hȩc beatus apostolus. Si enime consequi uultis que dicimus, confitemini peccata uestra credentes in dominum Christum, percipientes sacrum baptismum, et proculdubio accipietis que uobis promittimus. Cumque illi spopondissent cuncta patrare, breuiter sanctȩ trinitatis mysterium exponendo, descendit cum illis in fontem, et baptizauit eos in nomine patris, et filii, et spiritus sancti, induitque uestibus sanctȩ religionis. Cum autem se cognouissent esse Christicolas, et uirtutem accepisse spiritus sancti, ceperunt gaudere et glorificare dominum Iesum Christum. Conferentes autem quedam subsidia conuocatis apostolis distribuit illis prout cuique opus erat, instruens et commonens ut permanerent in gratia dei quam perceperant. vii Nauigantes autem peruenimus Cyprum, ibique inuenimus Timonem et Aristonem famulos domini. Timon autem urebatur magnis febribus. Cui cum manus inposuisset beatus Barnabas, et sacrum ȩuangelium, per inuocationem domini domini, statim febris fugata est, et adeo corroboratus est, ut continuo nos cum gaudio sequeretur. Ex doctrina autem sanctorum apostolorum beatus Barnabas ȩuangelium sancti Mathei apostoli secum ferebat, et ubicumque inueniebat infirmos, ponebat illud super eos, et continuo sanabantur. Exeuntes autem inde inuenimus uirum nomine Eraclium, quem beatus Paulus apostolus cum sancto Barnaba baptizauerat, et recepto spiritu sancto, episcopum ordinauerat e t ad commonitionem fidelium. Hic nos cum excipiens cum gaudio hospitalitatem praecipuam exhibuit. Post hec autem inuenimus quendam uirum nomine Rodonem, et quamuis ethnicum, tamen iustum atque benignum. Huic cum beatus apostolus sanctam fidem exponeret, continuo credidit in donimum, et baptizatus secutus est euos. viii His ita gestis obuium habuimus impium et maleficum Iudeum Bariesuos, quem olim beatus Paulus lumine priuauerat. Hic namque cum cognouisset beatum apostolum, malicia commotus, prohibuit nos introire in Paphum. Proinde reuertentes, uenimus in locum, in quo ethnici uiri et feminȩ ludendo nudi currebant. Hoc cum uidisset beatus Barnabas, indignatus super tale facinus, maledixit continuo templum. Statimque pars orientis funditus corruit, magnaque contritio ex ethnicis facta est, qui sub ruina ipsa mortui sunt. Cȩteri uero qui euaserunt, fugerunt in templum Apollinis. Nemo itaque miretur, quod predictus Bariesus, postquam a beato Paulo lumine priuatus fuerat, uisum recepit, cum non illum perpetualiter, sed ut conuerteretur, ad tempus percusserit dicens, eris cecus usque ad tempus. Ergo liquidius constat, quod precem Sergii proconsulis per beatum apostolum conuersi, lumen recepit, postmodum uero sicut ille Symon magus apostatando transgressor fieret. Introeuntibus nobis itaque in Salaminam, inuenimus synagogam Iudeorum quam, beatus apostolus exortari cepit, et per ȩuangelium sancti Mathei in Christi gratia introducere. Hoc dum praefatus Bariusus uidisset, et quia plurimi Iudeorum recepissent praedicationem sancti apostoli, omnem maliciam iniquitatis suȩ ostendens, sedicione facta contra sanctum, comprehenderunt eum, et querebant tradere consuli eiusdem Salaminȩ ciuitatis, affligentes illum multis suppliciis, et uariis cruciatibus. De hinc cum iam maceratum et quassatum pȩnis ducerent ad iudicandum, accidit ut deueniret in eandem insulam Cyprum, quidam uir magnus et praepotens nomine Eusebius, scilicet de progenie Neronis imperatoris. Comperientes autem Iudei aduentum eius, atque uerentes nimium ne illum eriperet de manibus eorum, ligantes funem in collo eius, nocturno tempore dilaceratum a synagoga in ypodromum pertraxerunt, et deinde foris portam circumdantes illum igne, crudeliter cremauerunt. Sicque beatus apostolus post multos agones et diuturna certamina, pro Christi nomine adustus, migrauit ad gaudia sempiterna. Impii autem Iudei, non saciati de nece illius zelo odii concitati, tulerunt sacratissimum corpus eius, et in locello plumbeo recludentes, in mare praecipitare disponebant. Interim ego praefectus Iohannes, qui et Marcus, una cum praedictis Timone et Rodone occulte nocturnis horis tulimus illud, et collocauimus in cripta, que olim fuerat habitatio Iebuseorum, iii°, idus iunii, hoc est undecima die ipsius mensis. Propter hanc itaque occultam collocationem, plurimis annorum curriculis uenerabile corpus illius latuit, nec a Christicolis inueniri potuit. Sed deus omnipotens qui non patitur gloriam occulatre sanctorum suorum, tempore Zenonis imperatoris, et sancti Gelasii papȩ, eodem sancto reuelante inuentum est, atque cum hymnis et laudibus, mirifice collocatum est, ad honorem et gloriam domini nostri Iesu Christi, qui cum patre et spiritu sancto, uiuit et regnat per infinita saeculorum saecula, amen.

Incipit passio sancti Barnabe apostoli, equaliter ex hac uita narrata fuerit a Iohanne ministro eius. Iohannes igitur qui et Marcus, famulus domini Iesu Christi, discipulus uero sanctorum apostolorum Pauli et Barnabȩ, mistica dei opera quae diuinitus uidi, et diligenter cognoui, gradiendo scilicet cum praedictis sanctis apostolis, et famulando ministerio illorum, omnibus in Christi ecclesia commorantibus, per gratiam domini fideliter pando. Denique cum essem ethnicus et famulator ydolorum, commorando scilicet in monasterio Cirilli quondam pontificis, nefandissimi templi Iouis, annuente gratia domini Iesu Christi, baptizatus sum per beatum Paulum, et Barnabam, qui digni fuerunt uocatione dei, in loco qui dicitur Cónium. Postquam uero sacrum baptismum suscepi, uidi inuisione uirum splendidum, atque mirabilem, amictum stola candida qui dixit michi. Constans esto Iohannes, et crede fiducialiter, quoniamquidem amodo non Iohannes sed Marcus, excelsus uocaberis, et gloria excellentiȩ tuȩ ubique praedicari, et glorificari oportet. Pro eo scilicet quia tenebre que actenus fuerunt inte, penitus effugate sunt, et data est tibi gratia et intellectus, ut cognoscas misteria dei omnipotentis. ii Cernendo itaque hanc reuelationem obstupui fateor, et euigilans procidi ad pedes beati Barnabȩ, ac seriatim illi omnia que a predicto uiro cognoui professus sum. Interea beatus Paulus non ibi erat, quando hec secreta dei sancto Barnabȩ pandere studebam. Postquam uero idem beatus Barnabas diligenter animaduertit nostram reuelationem, commonuit me dicens. Precaue diligenter, et pone custodiam ori tuo, ne alicui uirtutem misterii quod uidisti asseras. Nam et michi similiter ac nocte apparuit dominus Christus dicens. Constans esto Barnaba credendo uerissime, quoniam pro sancta deuotione qua reliquisti generationem tuam, et tradidisti animam tuam pro nomine meo in ea perseuerando, praemia ȩterna percipies. Attamen conuoca Iohannem ministrum tuum, quoniamquidem et ipse similiter uidit quedam misteria, interim conserua omnia que uidisti, et et audisti, quia ueniet tempus quando appareas, hanc commonitionem ab illo percipiendo commorati sumus in praedicto Yconio per dies aliquot. In quo erat quidam homo iustus et timoratus, qui nos recepit, et hospitalitatem benigne exhibuit. Cuius domum beatus Paulus, placide benedixit. Deinde euenimus Seleucia in quo mansimus diebus tribus. Inde nauigantes uenimus Cyprum, eramque in ministerio eorum, donec ex Cypro egredere. Exeuntes autem de Cypro, uenimus Pergen Pamphyliȩ. Illis autem abeuntibus ad praedicandum, commoratus sum ibi mensibus duobus. Cumque disponereirein partibus occidentis, prohibuit me spiritus sanctus. Igitur cum audissem quod idem, apostoli Paulus et Barnabas Antiochiȩ essent, continuo perrexi ad illos. Inuenique beatum Paulum fatigatum ex itinere, atque in grabatto requiescentem. Qui cum me cerneret gauisus est, sed arguere cepit pro eo quod moram fecissem uenire de Pamphylia, et detinuissem libros predicationis. Recreati autem ex itinere, ceperunt predicare uerbum domini. Ad quorum predicationem plurimi Iudeorum atque gentilium illuminati, crediderunt in dominum Christum. Expleta namque predicatione statuerunt ire ad predicandum in orientem, et tunc demum reuerterentur ad Cyprum, et uisitarent ecclesias, in quibus uerbum predicauerant. Sed beatus Barnabas exorabat, ut prius iret in Cyprum ad uisitandos parentes suos, et postea communiter Hierusalem pergerent. Inter hec autem angelica uisio per noctem facta est, beato Paulo apostolo dicens. iii Celerius propera Hierusalem, nec moram facias quoniamquidem fratres ualde praestolantur aduentum tuum. Quod cum beato Barnabȩ pandere ait. Quia uoluntati dei contradicere non expedit. Fiat uoluntas domini. Tantum obsecro, intercede pro me ad dominum, ut decertatio mea fiat acceptabilis in conspectu eius, secundum deuotionem quam famulati sumus in ministerio quod datum est nobis. Ne autem propero Cyprum, ibique finem compleo uite, faciem tuam euprodolo corporaliter non uisuram, hec proloquens procidit ad pedes eius, et fleuit diu amare. Cuius dolori beatus Paulus compatiens, noli inquid mereri frater, non enim hoc sine misterio diuino agitur. Namque apparuit michi in hac nocte dominus dicens. Ne prohibeas Barnabam ire Cyprum, quoniam praeparata est gratia dei ad illuminationem multorum, et sacrum martirium perficiendum, tu autem perge in Hierusalem ad loca sacra uisenda. Tunc positis genibus orantes et osculantes nos inuicem, ualefecimus et nauigantes descendimus, Lauditiam decertantes, ut pergeremus Cyprum. Deinde uenimus in ciuitate que uocatur Anémoria, in qua inuenimus quosdam uiros quamquam ethnicos, tamen sagacitate pollentes. Qui nos cernentes sagaciter interrogare ceperunt dicentes. O uiri qui estis, unde et quo ? uel que res uos attulit in nostris horis ? Animaduertens autem beatus Barnabas, illorum sagacitatem, sagaciter respondere studuit. Si nossce inquid cupis qui sumus, unde et quo uel quamobrem uenimu, scitote quia famuli sumus domini nostri Iesu Christi creatoris cȩli ac terrȩ. Uenientes autem ab Hierosolimi s ubique ad predicandum nomen eius, quia ipse est filius dei omnipotentis, et qui crediderit in illum non morietur, sed uitam percipiet sempiternam. Ueruntamen si hoc uere cognoscere cupitis, exuite uos uestimentis que ueterescunt, et pereunt, et induimini uestibus que non pereunt, sed gloriose et splendide permanent in eternum. Hec audientes attoniti ualde, compuncti sunt corde, et ammirantes aiunt. Mira res quam dicitis, quis enim deus prepotens talia prebere ualet ? Ad hec beatus Barnabas. Si enim consequi uultis que dicimus, confitemini peccata uestra, credentes in dominum Christum, percipientes sacrum baptismum, et proculdubio accipietis que uobis promittimus. Cumque illi sponderent cuncta patrare, breuiter sanctae trinitatis misterium exponendo descendit cum illis in fontem, et baptizauit eos in nomine patris et filii et spiritus sancti, induitque uestibus religionis sanctȩ. Cum autem se cognouissent esse christicolas, et uirtutem accepisse spiritus sancti, ceperunt gaudere et glorificare dominum Christum. Conferentes autem quedam subsidia, conuocatis pauperibus, apostolus distribuit illis prout cuique opus erat. Instruens et commonens, ut permanerent in gratia dei quam perceperant. Nauigantes autem peruenimus Cyprum, ibique inuenimus Timonem et Aristonem famulos domini. Timon autem urebatur magnis febribus. Cui cum manus imposuisset beatus Barnabas, et sacrum euangelium per inuocationem domini saluatoris, statim febris fugata est, et adeo corroboratus est, ut continuo nos cum gaudio sequeretur. Ex doctrina namque sanctorum apostolorum beatus Barnabas, euangelium sancti Mathei apostoli secum ferebat, et ubicumque inueniebat infirmos ponebat illud super eos, et continuo sanabantur. Exeuntes autem inde, inuenimus uirum nomine Eraclium, quem beatus Paulus apostolus cum sancto Barnaba baptizauerat, et recepto spiritu sancto episcopum ordinauerat ad commonitionem fidelium. Hic nos cum gaudio excipiens hospitalitatem praecipuam exhibuit. Post hec autem inuenimus quendam uirum nomine Ródonem, quamuis ethnicum tamen iustum, atque benignum. Huic cum beatus apostolus sanctam fidem exponeret, continuo credidit in dominum et baptizatus est secutus est nos. His ita gestis obuiam habuimus impium et maleficum Iudeum nomine Bariéum, quem olim beatus Paulus lumine priuauerat. Hic namque cum agnouisset beatum apostolum malitia commotus, prohibuit nos introire in Paphum. Proinde reuertentes uenimus in locum in quo ethnici uiri et feminȩ. Ludendo nudi currebant, hoc cum uidisset beatus Barnabas, indignatus super tale facinus, maledixit continuo templum, statimque pars orientis, funditus corruit magnaque contrictio ex ethnicis facta est, qui sub ruina ipsa mortui sunt, ceteri autem qui euaserunt, fugierunt in templum Apóllinis. Nemo itaque miretur quod praedictus Bariéus maleficus postquam a beato Paulo apostolo lumine priuatus fuerat, uisum receperit, cum non illum perpetualiter sed ut conuerteretur ad tempus percusserit, dies eris cȩcus usque ad tempus. Ergo liquidius constat, ut ad precem Sergii proconsulis, per beatum apostolum conuersus lumen receperit. Postmodum uero sicut ille Symon magus apostotando transgressor fieret. Introeuntibus nobis itaque in Salamínam, inuenimus synagogam Iudeorum, quam beatus apostolus exortare cepit, et per euangelium sancti Mathei, Christi gratia introducere. Hoc dum praephatus comperisset Bariéus, et quia plurimi Iudeorum recepissent praedicationem sancti apostoli omnem malitiam iniquitatis suȩ, ostendens sedictione facta contra sanctum apostolum comprehenderunt eum, et querebant tradere consuli eiusdem Salaminȩ ciuitatis, affligentes illum multis suppliciis, et uariis cruciatibus. De hinc cum iam maceratum, et quassatum penis ducerent ad iudicandum accidit ut deueniret in eandem insulam Cypro quidam uir magnus et prepotens nomine Eusebius scilicet de progenie Nerónis imperatoris. Comperientes autem Iudei aduentum eius, uerentes nimium ne illum eriperet de manibus illorum. Ligantes funem in collo eius nocturno tempore, dilaceratum a synagoga in ypodromum pertraxerunt, et deinde foris portam. Post hec autem circumdantes illum igne, crudeliter cremauerunt. Sicque beatus apostolus post multos agones, et diuturna certamina pro Christi amore adustus migrauit ad gaudia sempiterna. Impii autem Iudei non satiati de nece illius zelo odii contulerunt sacratissimum corpus eius, et in locello plumbeo recludentes, in mare precipitare disponebant. Interim ego prefatus Iohannes qui et Marcus, una cum predictis Timone, et Rodóne, occultȩ nocturnis horis tulimus illud, et collocauimus in cripta, que olim fuerat habitatio Iebuseorum tertio idus iunii, hoc est undecima die ipsius mensis. Propter hanc itaque occultam collocationem plurimis annorum curriculis uenerabile corpus illius latuit nec inueniri a christicolis ualuit. Sed deus omnipotens qui non patitur gloriam occultare sanctorum suorum tempore Zenonis imperatoris, et sancti Gelasii papȩ, eodem sancto apostolo reuelante inuentum est, atque cum himnis et laudibus mirifice collocatum est, ad honorem et gloriam domini nostri Iesu Christi. Qui cum patre et spiritu sancto uiuit et regnat deus per infinita saecula saeculorum amen.

De sancto Barnaba apostolo. i Iohannes qui et Marcus famulus domini nostri Iesu Christi, discipulus uero sanctorum apostolorum, Pauli et Barnabȩ, mistica dei opera quȩ diuinitus uidi, et diligenter cognoui, gradiendo scilicet cum praedictis sanctis apostolis, et famulando in ministerio illorum, omnibus fidelibus in Christi ecclesia commorantibus per gratiam domini fideliter pando. Denique cum essem ethnicus et famulator idolorum, commorando scilicet in ministerio Cirilli quondam pontificis nefandissimi templi Iouis, annuente gratia eiusdem domini nostri Iesu Christi baptizatus sum per beatum Paulum et Barnaban, qui digni fuerunt uocatione ipsius dei in loco qui dicitur Ichonium. ii Postquam uero sacrum baptisma suscepi, uidi in uisione uirum splendidussimum atque mirabilem, amictum stola candida, qui et dixit mihi. Constans esto Iohannes, et crede firmiter quoniam quidem amodo non Iohannes sed Marcus, id est excelsus uocaberis, et gloriam excellentiȩ tuȩ ubique praedicari et glorificari oportet, pro eo scilicet, quia tenebrȩ quȩ hactenus fuerunt in te penitus effugatȩ sunt, et data est tibi gratia et intellectus, ut cognoscas misteria dei omnipotentis. Cernendo itaque hanc reuelationem, obstupui fateor et euigilans, procidi ad pedes beati Barnabȩ, ac seriatim illi omnia quȩ a praedicto uiro cognoui professus sum. iii Interea beatus Paulus non ibi erat, quando hȩc secreta dei Barnabȩ pandere studebam. Postquam uero idem Barnabas diligenter animaduertit nostram reuelationem, commonuit me dicens. Precaue diligenter, et pone custodiam ori tuo, ne alicui uirtutem mysterii quam uidisti asseras. Nam et mihi similiter hac nocte apparuit dominus Christus dicens. Constans esto Barnaba, credendo uerissime, quoniam pro sancta deuotione qua reliquisti generationem tuam, et tradidisti animam tuam pro nomine meo, in ea perseuerando premia ȩterna percipies. Attamen conuoca Iohannem ministrum tuum, quoniam quidem et ipse similiter uidit quedam mysteria. Interim conserua omnia que uidisti et audisti, quia ueniet tempus quando manifeste appareas. iiii Hanc commonitionem ab illo percipiendo, commorati sumus in Ychonio per dies aliquot, in quo erat quidam homo iustus et timoratus, qui nos recepit et hospitalitatem benigne exhibuit cuius domum beatus Paulus placide benedixit. Deinde uenimus Seleuciam, in qua mansimus tribus diebus. Inde nauigantes uenimus Cyprum, eramque in ministerio illorum donec ex Cypro egrederentur. Exeuntes autem de Cypro, uenimus pergendo in ciuitatem Pamphiliȩ. Illis autem abeuntibus ad praedicandum, commoratus sum ibi mensibus duobus. Cumque disponerem ire in partes occidentis, prohibuit me spiritus sanctus. v Igitur cum audissem quod idem sancti apostoli Paulus et Barnabas Antiochiȩ essent, continuo perrexi ad eos. Inuenique beatum Paulum fatigatum ex itinere, atque in grabatum requiescentem. Qui cum me cerneret, gauisus est, sed arguere cepit, pro eo quod moram fecissem uenire de Pamphilia, et detinuissem libros praedicationis. Recreati autem ex itinere, ceperunt praedicare uerbum dei. Ad quorum praedicationem, plurimi Iudeorum atque gentilium illuminati, crediderunt in dominum Christum. Expleta itaque praedicatione, statuerunt ire ad praedicandum in orientem, et tunc demum deuerterentur Cyprum, ut uisitarent ȩcclesias in quibus uerbum domini praedicauerant. Sed beatus Barnabas exorabat, ut prius iret in Cyprum, ad uisitandos parentes suos, et postea communiter Iehrusalem pergerent. vi Inter hȩc autem angelica uisio per noctem facta est beato Paulo apostolo dicens. Celerius propera Iehrusalem, nec moram facias, quoniam quidem fratres ualde praestolantur aduentum tuum. Quod cum beato Barnabȩ panderet, ait. Quia uoluntati dei contradicere non expedit, fiat uoluntas domini. Tantum obsecro intercede pro me ad dominum, ut decertatio mea fiat acceptabilis in conspectu eius, secundum deuotionem quia famulati sumus in ministerio quod datum est nobis. Nunc autem propero Ciprum, ibique finem complebo uite, faciem tuam amplius prohdolor corporaliter non uisurus. Hȩc proloquens procidit ad pedes sancti Pauli apostoli beatus Barnabas, et fleuit diu amare. vii Cuius dolori beatus Paulus compatiens, noli inquit merere frater, non enim hoc sine misterio diuino agitur. Namque apparuit mihi hac nocte dominus dicens. Ne prohibeas Barnaban ire Cyprum, quoniam illic praeparata est ei gratia dei, ad illuminationem multorum, et martirium perficiendum. Tu autem perge Iehrusalem, ad sacrosacra uisenda. Tunc positis genibus orantes et osculantes inuicem ualefecimus. Et nauigantes descendimus Laodiciam, decertantes ut pergeremus Cyprum. viii Deinde uenimus in ciuitatem que uocatur Anemoria, in qua inuenimus quosdam uiros,quamquam ethnicos, tamen sagacitate pollentes. Qui nos cernentes, sagaciter interrogare ceperunt dicentes. O uiri qui estis ? Unde et quo ? Uel que res uos attulit in nostris horis ? Animaduertens autem Barnabas illorum sagacitatem, sagaciter eis respondere studuit. Si nosse inquitcupitis qui sumus, unde et quo, uel quam obrem uenimus, scitote quia sumus famuli domini nostri Iesu Christi, creatoris cȩli ac terrȩ. Uenientes ab Ierosolimis, pergimus ubique ad praedicandum nomen eius, quia ipse est filius dei omnipotentis, et qui crediderit in illum, non morietur, sed uitam percipiet sempiternam. Uerumtamen si hoc uere cognoscere cupitis, exuite uos uestimentis que ueterascunt et pereunt, et induimini uestibus que non pereunt, sed gloriosȩ et splendidȩ permanent in ȩternum. Finit. Hȩc audientes attoniti ualde compuncti sunt corde, amirantes et dicentes. Mira res quam dicitis. Quis enim deus praepotens talia praebere ualet ? Ad hȩc beatus apostolus. Si enime consequi uultis que dicimus, confitemini peccata uestra credentes in dominum Christum, percipientes sacrum baptismum, et proculdubio accipietis que uobis promittimus. Cumque illi spopondissent cuncta patrare, breuiter sanctȩ trinitatis mysterium exponendo, descendit cum illis in fontem, et baptizauit eos in nomine patris, et filii, et spiritus sancti, induitque uestibus sanctȩ religionis. Cum autem se cognouissent esse Christicolas, et uirtutem accepisse spiritus sancti, ceperunt gaudere et glorificare dominum Iesum Christum. Conferentes autem quedam subsidia conuocatis apostolis distribuit illis prout cuique opus erat, instruens et commonens ut permanerent in gratia dei quam perceperant. vii Nauigantes autem peruenimus Cyprum, ibique inuenimus Timonem et Aristonem famulos domini. Timon autem urebatur magnis febribus. Cui cum manus inposuisset beatus Barnabas, et sacrum ȩuangelium, per inuocationem domini domini, statim febris fugata est, et adeo corroboratus est, ut continuo nos cum gaudio sequeretur. Ex doctrina autem sanctorum apostolorum beatus Barnabas ȩuangelium sancti Mathei apostoli secum ferebat, et ubicumque inueniebat infirmos, ponebat illud super eos, et continuo sanabantur. Exeuntes autem inde inuenimus uirum nomine Eraclium, quem beatus Paulus apostolus cum sancto Barnaba baptizauerat, et recepto spiritu sancto, episcopum ordinauerat e t ad commonitionem fidelium. Hic nos cum excipiens cum gaudio hospitalitatem praecipuam exhibuit. Post hec autem inuenimus quendam uirum nomine Rodonem, et quamuis ethnicum, tamen iustum atque benignum. Huic cum beatus apostolus sanctam fidem exponeret, continuo credidit in donimum, et baptizatus secutus est euos. viii His ita gestis obuium habuimus impium et maleficum Iudeum Bariesuos, quem olim beatus Paulus lumine priuauerat. Hic namque cum cognouisset beatum apostolum, malicia commotus, prohibuit nos introire in Paphum. Proinde reuertentes, uenimus in locum, in quo ethnici uiri et feminȩ ludendo nudi currebant. Hoc cum uidisset beatus Barnabas, indignatus super tale facinus, maledixit continuo templum. Statimque pars orientis funditus corruit, magnaque contritio ex ethnicis facta est, qui sub ruina ipsa mortui sunt. Cȩteri uero qui euaserunt, fugerunt in templum Apollinis. Nemo itaque miretur, quod predictus Bariesus, postquam a beato Paulo lumine priuatus fuerat, uisum recepit, cum non illum perpetualiter, sed ut conuerteretur, ad tempus percusserit dicens, eris cecus usque ad tempus. Ergo liquidius constat, quod precem Sergii proconsulis per beatum apostolum conuersi, lumen recepit, postmodum uero sicut ille Symon magus apostatando transgressor fieret. Introeuntibus nobis itaque in Salaminam, inuenimus synagogam Iudeorum quam, beatus apostolus exortari cepit, et per ȩuangelium sancti Mathei in Christi gratia introducere. Hoc dum praefatus Bariusus uidisset, et quia plurimi Iudeorum recepissent praedicationem sancti apostoli, omnem maliciam iniquitatis suȩ ostendens, sedicione facta contra sanctum, comprehenderunt eum, et querebant tradere consuli eiusdem Salaminȩ ciuitatis, affligentes illum multis suppliciis, et uariis cruciatibus. De hinc cum iam maceratum et quassatum pȩnis ducerent ad iudicandum, accidit ut deueniret in eandem insulam Cyprum, quidam uir magnus et praepotens nomine Eusebius, scilicet de progenie Neronis imperatoris. Comperientes autem Iudei aduentum eius, atque uerentes nimium ne illum eriperet de manibus eorum, ligantes funem in collo eius, nocturno tempore dilaceratum a synagoga in ypodromum pertraxerunt, et deinde foris portam circumdantes illum igne, crudeliter cremauerunt. Sicque beatus apostolus post multos agones et diuturna certamina, pro Christi nomine adustus, migrauit ad gaudia sempiterna. Impii autem Iudei, non saciati de nece illius zelo odii concitati, tulerunt sacratissimum corpus eius, et in locello plumbeo recludentes, in mare praecipitare disponebant. Interim ego praefectus Iohannes, qui et Marcus, una cum praedictis Timone et Rodone occulte nocturnis horis tulimus illud, et collocauimus in cripta, que olim fuerat habitatio Iebuseorum, iii°, idus iunii, hoc est undecima die ipsius mensis. Propter hanc itaque occultam collocationem, plurimis annorum curriculis uenerabile corpus illius latuit, nec a Christicolis inueniri potuit. Sed deus omnipotens qui non patitur gloriam occulatre sanctorum suorum, tempore Zenonis imperatoris, et sancti Gelasii papȩ, eodem sancto reuelante inuentum est, atque cum hymnis et laudibus, mirifice collocatum est, ad honorem et gloriam domini nostri Iesu Christi, qui cum patre et spiritu sancto, uiuit et regnat per infinita saeculorum saecula, amen.

Agreements: 1244/1510 (82%)

Collation table